Het is donderdagavond 20.00 uur. Ik heb nog precies 3 uur en 59 minuten om mijn voorkeurslijst van scriptieonderwerpen in te leveren. Een top vier uit in totaal achttien opties moet gemaakt worden. Geen makkelijke opgave voor iemand die zichzelf categoriseert als professional overthinker. Toch moet en zal het gebeuren. Het helpt niet mee dat de wereld letterlijk en figuurlijk in de fik staat. Terwijl het journaal uitweidt over Trump en Vance die Zelensky kleineren tijdens een staatsbezoek, twijfel ik aan mijn keuze voor het onderwerp Democracy and Security. Hoe schrijf je een scriptie over internationaal recht als de fundamenten ervan afgebroken worden door degenen die het in het leven geroepen hebben? Of over internationale betrekkingen terwijl ‘s werelds grootste militaire alliantie uiteenvalt? Scannend en scrollend door alle beschrijvingen begint het me te duizelen. Dan misschien maar iets met kunstmatige intelligentie? Of migratie? Na veel wikken en wegen prik ik vier onderwerpen, biddend dat ze de komende maanden nog houtsnijden. Ik klap mijn laptop dicht en stap op de fiets om een noodpakket in te slaan.
