Tahrim Ramdjan is journalist, jurist en docent. Hij is als jonge alleskunner al in meerdere kranten verschenen met zijn verhalen, waaronder het Parool, de NRC en De Correspondent. Na het volgen van de bachelor PPLE aan de UvA was de keuze voor een verdere specialisatie in het recht geen lastige beslissing en studeerde Ramdjan onlangs af in het Staats- en Bestuursrecht.
Journalistiek en juristerij
“Het is gaaf dat het hele systeem van regels en wetten door mensen is bedacht en we het kunnen aanpassen als we dat willen, dit maakt het een leuke puzzel.” De journalistiek en de juristerij overlappen volgens hem. In beide vakgebieden ben je bezig met het omvormen van taal naar een boodschap die je wilt overbrengen. “Dat wil je in beide vakgebieden op zo een pakkend mogelijke manier en met de beste argumenten doen.” Bovendien is het een voordeel om meer te weten over bepaalde materie dan slechts hetgeen je hoort in de media. “Het is vaak allemaal niet zo zwart-wit als lijkt.”
”Ik merkte aan mezelf als ik boos was over een bepaald onderwerp of wanneer iets me aan het hart ging, dat ik dan de pen in klom.”
De journalistieke carrière van Ramdjan startte met het schrijven van opiniestukken. ”Ik merkte aan mezelf als ik boos was over een bepaald onderwerp of wanneer iets me aan het hart ging, dat ik dan de pen in klom.” Een voorbeeld hiervan is het moment van ondertekening van de homofobe Nashville-verklaring door politici in 2019. Dit schoot bij Ramdjan in het verkeerde keelgat. “Ik dacht: kom op! Als volksvertegenwoordiger kan je dat echt niet doen.” Hij is zijn gevoelens op papier gaan zetten en heeft er een verhaal van gemaakt dat hij opstuurde naar de krant. “En weet je, maar de helft van de dingen die je instuurt wordt geplaatst, dat hoort er bij.”
Toen hij bij het Parool als verslaggever begon, moest hij voor een van zijn eerste klussen om kwart voor vijf ’s ochtends op de fiets stappen om, met enkele amateurervaring, interviews af te nemen. Het verhaal verscheen diezelfde dag nog in de krant “Ik had geen idee wat ik deed, maar was wel letterlijk on the move en bezig met dingen die echt spelen. Dat vond ik heel leuk.”
“Je wilt dat de feiten kloppen, want ook de kleinste artikelen kunnen voor een schokgolf zorgen in iemands privéleven.”
Wij vroegen Ramdjan naar de verantwoordelijkheden die bij het journalistieke vak komen kijken. “Dat zijn er zeker nogal wat.” Waar Ramdjan in ieder geval veel waarde aan hecht is feitelijkheid. “Je wilt dat de feiten kloppen, want ook de kleinste artikelen kunnen voor een schokgolf zorgen in iemands privéleven.” Hij geeft aan zich als journalist ook vaak een soort mini-antropoloog of etnograaf te voelen. “Ik ga kijken in de omgeving en praat met mensen, maar het ding is dat ik een artikel schrijf en daar vervolgens weer wegga.” Ook al schrijft hij de volgende dag weer over een ander onderwerp, kan het voor sommigen wel van belang blijven wat er geschreven wordt. Hij geeft aan dat bij het vertellen van andermans verhalen het voor bepaalde mensen grote gevolgen kan hebben wat je precies schrijft.
Bucketlist
Het is voor Ramdjan essentieel om in zijn werk niet alleen problemen aan te kaarten, maar ook te duiden. Het verhaal zal soms alsnog worden verdraaid, maar een journalist heeft een bepaalde verantwoordelijkheid daar in ieder geval over te waken en soms ook terug te slaan. “Uitgescholden worden door Wilders op Twitter is toch wel beetje een bucketlist dingetje.” Daarnaast geeft hij aan dat een journalist daadwerkelijk invloed uitoefent en ook zelf wel eens tegen het licht gehouden moet worden. “Het werkt beide kanten op en dat gesprek ga ik dan ook aan. Wat mensen verder in de huiskamer met je artikelen doen weet je nooit.”
Andere tak van sport
Voor wat betreft het schrijven van persoonlijke verhalen vroegen wij Ramdjan hoe het is om je op zo’n wijze open te stellen: “doodeng, maar ook heel mooi”. Niet alleen het schrijfproces is anders, maar ook het commentaar erop. Het is per definitie persoonlijk en reacties kunnen harder binnenkomen. Hij geeft echter aan dat het ergens ook makkelijker is. “Als iemand zo een persoonlijk verhaal en mij als persoon en mijn manier van leven afwijst dan houdt het gesprek ook wel meteen op.“ Er is minder ruimte voor discussie en hierdoor ook een andere tak van sport. Naar aanleiding van het delen van zijn verhaal, waarin hij schreef over zijn islamitische afkomst en homosexualiteit, kreeg Ramdjan ook aangrijpende reacties van mensen die door het lezen ervan waren geholpen. “Dat is erg mooi en is eigenlijk al meer dan ik had kunnen hopen.”
Verhalen nog te schrijven
Voor Ramdjan ligt de toekomst open. Momenteel schrijft hij zijn eerste boek. Het boek zal in grote lijnen gaan over Amsterdam en haar sociale drempels en contrasten. Ramdjan beschrijft hierin zijn ervaring als jongen die opgroeit in de Bijlmer en naar school gaat in Oud-Zuid, twee wijken die volgens hem in vele opzichten contrasteren. “Ik heb vaak gedacht: waar ben ik nou in godsnaam mee begonnen? Ik ben het maar gewoon gaan doen”. Als tip geeft Ramdjan dingen te starten en in het diepe te springen, hoe eng dat ook is. Volgens hem zijn het uitdagingen die je met jezelf aan moet gaan. “Je leert daar het meeste van. Het is leuk en je verbaast jezelf er mee.
