Een reis vol emoties

Gehaast storm ik naar het station om de trein te halen voor mijn college. Volgens 9292 vertrekt de trein om 8:25 uur. Net op tijd zie ik de trein staan, maar nog voordat ik kan instappen hoor ik het welbekende fluitsignaal. De deuren sluiten recht voor mijn neus. Verbijsterd kijk ik op mijn horloge, de wijzer is pas nét versprongen naar 8:23 uur. Buiten adem vraag ik mij af: schendt deze machinist niet een wettelijke plicht? Als OV-reiziger heb ik immers recht op een trein die rijdt volgens het vastgestelde dienstreglement. Het niet nakomen hiervan is een wanprestatie zoals gesteld in artikel 6:74 van het Burgerlijk Wetboek. Woedend en gefrustreerd formuleer ik een ingebrekestelling aan de NS. Ik werp nog eens een blik op mijn pols en dan dringt de realiteit tot mij door: mijn horloge loopt enkele minuten achter. Op tragikomische wijze geef ik de strijd op. Terwijl ik weer op adem kom, zie ik de volgende trein alweer aan komen rijden.