Charlotte Dingemans is dit jaar 30 jaar arbeidsrechtadvocaat. Ze is partner bij DingemansVanderKind en daarnaast voorzitter van de Vereniging Arbeidsrecht Advocaten Nederland (VAAN). In 5 vwo bedacht ze al dat ze advocaat wilde worden. Samen met een klasgenoot was er een droom later een kantoor te beginnen. Om deze reden is ze rechten gaan studeren. Toen nog met het idee, zoals de gemiddelde rechtenstudent dat heeft, dat ze strafrechtadvocaat wilde worden. Gaandeweg kreeg Dingemans daar bedenkingen over. Moest het wel echt strafrecht zijn?
Hoe een overval haar arbeidsrechtadvocaat maakte
Na zes jaar studeerde Dingemans af aan de UvA. Het was destijds moeilijk om advocaat te worden, maar zelf was ze ervan overtuigd dat het haar ging lukken: “Achteraf denk ik, waarom eigenlijk?”. Er stond een vacature open van een middelgroot advocatenkantoor genaamd Schut&Grosheide, tegenwoordig DLA Piper. Ze solliciteerde puur als oefening, maar tot haar grote verbazing werd ze in 1992 aangenomen als advocaat-stagiair in de algemene praktijk. Ze hield zich toen vooral bezig met het strafrecht.
“hier ben ik niet geschikt voor”
Dingemans deed in die tijd piketdienst. Op het moment dat er iemand wordt aangehouden of in verzekering gesteld, belt de politie iemand van de piketlijst. Ze heeft dit haar gehele stage gedaan tot ze een overvaller bijstond die een winkel had overvallen waar zij dagelijks langs fietste. De eigenaren waren met bruut geweld overvallen en enorm van slag, de winkel is nooit meer opengegaan. “Ik stond daar in de zittingszaal het verhaal uit te leggen en merkte dat ik mij zozeer met de slachtoffers kon identificeren dat ik dacht: “hier ben ik niet geschikt voor”.” Na deze zaak is Dingemans gestopt met strafrecht en zich gaan toeleggen op een praktijk met de nadruk op arbeidsrecht. Bij Schut & Grosheide deed iedereen arbeidsrecht ‘erbij’, het werd niet geaccepteerd als een volwaardig rechtsgebied waar je je alleen maar mee bezig kon houden. “Ik heb echt moeten bevechten alleen arbeidsrecht te mogen doen.”
Van studievrienden naar partners
In 2001 is Dingemans samen met Olav van der Kind het kantoor DingemansVanderKind begonnen. De twee werkten samen bij Schut&Grosheide en waren jeugd- en studievrienden. Beiden waren enthousiast over het arbeidsrecht. Samen met een ander kantoor was dit het eerste arbeidsrechtkantoor in Nederland. Dat was best een dappere stap. Ze hebben een verdieping gehuurd op de Prinsengracht, computers gekocht en zijn met z’n tweeën gaan zitten, hopend dat er werk binnenkwam. Dat ging gelukkig erg snel en zo breidde het kantoor langzaam uit. “We hebben lange tijd gedacht geen stagiaires nodig te hebben, omdat we een klassieke kerstboomstructuur wilden voorkomen, maar op een gegeven moment was dat niet meer houdbaar. We hadden gewoon ondersteuning nodig”. Negen jaar geleden is de eerste stagiair begonnen en vorig jaar is zij partner geworden. Na de Prinsengracht zijn ze naar de Keizersgracht vertrokken. Terwijl iedereen dacht dat ze daarna naar de Herengracht zouden gaan, hebben ze zich acht jaar geleden gevestigd in hun huidige pand aan de Sarphatistraat.
“Mijn functie als voorzitter van VAAN is een stevige neventaak, maar ik ben eerst en vooral arbeidsrechtadvocaat.”
Het arbeidsrecht is zo enorm in beweging dat de ontwikkelingen bijna niet bij te houden zijn. Dingemans noemt platformarbeid als hét topic van dit moment, de Hoge Raad deed hier recentelijk een bekende uitspraak over. Dingemans vertelt dat het arbeidsrecht al jaren wacht op regelgeving die de arbeidsmarkt beter reguleert. Ze verwacht dat het nieuwe kabinet daarin een slag zal maken. Vanuit onder andere VAAN is er bepleit dat er een commissie moest komen die zou kijken naar hervormingen in het arbeidsrecht. De Commissie Borstlap is er gekomen en heeft aanbevelingen gedaan voor vereenvoudiging van de regels in het arbeidsrecht. “Het grootste probleem op dit moment is dat alles in elkaar grijpt.” Volgens Dingemans raakt het arbeidsrecht het sociaal verzekeringsrecht en de fiscaliteit. Op het moment dat je iets wil wijzigen, moet je op alle drie die gebieden iets aanpassen. “Daaruit blijkt dat het huidige systeem niet meer goed houdbaar is.” Dingemans is dit jaar acht jaar voorzitter van VAAN. “Mijn functie als voorzitter van VAAN is een stevige neventaak, maar ik ben eerst en vooral arbeidsrechtadvocaat.” DingemansVanderkind stimuleert al hun medewerkers iets ‘ernaast’ te doen. Zo is bijvoorbeeld de een docent bij de UvA aan de master Arbeidsrecht en de ander rechter-plaatsvervanger.
Waar ga jij van rennen?
Afsluitend vragen we Dingemans wat ze graag mee zou willen geven aan de lezers. Daar is ze heel duidelijk in: “Volg je intrinsieke motivatie, dan vind je vanzelf je weg”. Ze vertelt dat je alleen verder kan als je iets doet wat je echt leuk vindt en motiveert, ook als je nog geen idee hebt waar dat naartoe leidt. Zelf had zij eerst nog niet in de gaten dat dit voor haar het menselijke aspect binnen het arbeidsrecht was. Binnen de zakelijke dienstverlening in het recht is het arbeidsrecht, naast het personen- en familierecht, volgens haar het meest mensenwerk. “Het kan dus iets heel simpels zijn als iemand helpen. Daar word ik enthousiast van en ga ik van rennen”. Volgens Dingemans zijn er vele wegen die naar Rome leiden, als je maar iets doet waar je echt warm van wordt. Daarnaast adviseert Dingemans om je niet te vroeg te specialiseren, ook al is dat lastig aangezien dat nu de trend is. “Ik vind het fijn als mensen wat breder georiënteerd zijn”. En meer algemeen: “Studeer zo lang mogelijk, je kan je hele leven nog werken, ga nog iets extra’s leren!”.
