In de feestelijke decembermaand spraken wij met Upcoming Talent of The Year 2018 van Legal Women – Fleur Potter. Zij is werkzaam bij Simmons & Simmons in de procespraktijk, maar houdt zich vooral bezig met het door studenten nog onontdekte vakgebied arbitrage. Zij vertelt met enige terughoudendheid maar vol enthousiasme wat haar specialisatie inhoudt en wat er zo bijzonder aan is.
Het idee van Legal Women is om vrouwelijke talenten te spotten en aan hen een platform te bieden. Daarnaast is het voor vrouwelijke juristen een plek om op een informele manier met elkaar in contact te komen om kennis te delen en hun netwerk uit te breiden. Potter is één van die talenten en zelfs het grootste opkomende talent van 2018. Om deze prijs in de wacht te slepen is de pitch in de finale doorslaggevend. Een pitch voor een procesadvocaat lijkt een routineklus die zij op haar sloffen aankan, maar dat viel toch een beetje tegen. “Ik ben gewend om te pleiten voor een cliënt en dat is toch altijd makkelijker dan pleiten voor jezelf.”
Doorgroeimogelijkheden
Potter benadrukt dat er meer is dan de advocatuur. Dit was dan ook een belangrijk onderdeel van haar pitch in de finale. “Natuurlijk, je bent advocaat, maar er is meer dan alleen dat.” Potter doelt hiermee onder andere op haar persoonlijke omstandigheden. Binnenkort wordt zij moeder. Zij beseft dat het een pittige klus zal worden om het moederschap te combineren met haar veeleisende baan. “Het is een uitdaging, maar daardoor stop je niet met een of het ander. De combinatie kan, alleen het wordt wel schipperen.” Volgens Potter moeten vrouwen weten dat jouw kansen om door te groeien nog niet verkeken zijn als jij moeder wordt. Wel is het daarvoor belangrijk dat jij je blijft specialiseren.
Dat specialiseren doet Potter dan ook en wel op een bijzonder vakgebied, namelijk arbitrage. Potter legt uit waarom studenten veelal onbekend zijn met arbitrage: “Het is grotendeels vertrouwelijk, dus daarom zie je er niet zoveel van. Sommige grote partijen willen namelijk graag voorkomen dat hun geschillen in het openbaar worden uitgevochten.”Potter mag tegen ons natuurlijk niets inhoudelijks over zaken zeggen en daar had ze het lastig mee. Zij keek vaak nadenkend naar boven: mag ik dit zeggen? Helaas voor ons blijven de juicy details achter gesloten deuren.
Iedere jurisdicties kent zijn eigen mores
Arbitrage is eigenlijk veel groter dan wij denken. “In Nederland is de rechtspraak goed, maar toch willen partijen geschillen soms – om verschillende redenen – liever niet laten behandelen bij de gewone rechter. Partijen kiezen daardoor vaak voor arbitrage.” Maar elk land heeft zo zijn mores en zo ook Nederland. “Vanuit het perspectief van een Engelsman gezien kan het bijvoorbeeld raar overkomen dat je in Nederland binnen twee uur buiten kan staan en dat mensen dan denken: is dit mijn ‘day in court’?”
“Het is af en toe wat Amerikaanser: powerpoints, cross-examination en technische snufjes”
Arbitrage is een soortgelijk proces als overheidsrechtspraak. In arbitrage is meer mogelijk, maar zoals in elk proces is hoor en wederhoor het uitgangspunt. Net als bij overheidsrechtspraak claimt de ene partij en reageert de andere partij daarop. Wel wordt er meer tijd vrijgemaakt voor de behandeling van de zaak, zowel bij de bewijslevering als bij het overtuigen van de rechter.“Het is wat Amerikaanser. Er kan namelijk gebruik gemaakt worden van powerpoints en andere technische snufjes om de arbiter te overtuigen. Daarnaast is cross-examination een veelvoorkomende manier om bewijs te testen.”
Bij deze alternatieve vorm van geschillenbeslechting kan de advocaat meer invulling geven aan de procedure. Zij mogen bijvoorbeeld zelf de arbiters aanstellen. Wie die arbiters zijn? “Dat kan jij zijn! Het enige wat je er voor moet zijn is handelingsbekwaam en een natuurlijk persoon, maar dat zijn wij aan deze tafel allemaal wel geloof ik”, vertelt Potter met een knipoog. Uiteraard worden in de praktijk arbiters zorgvuldig geselecteerd op hun ervaring en expertise. Daarnaast kunnen de zittingen plaatsvinden op kantoor of bij iemand thuis. Potter vindt het jammer dat de toga niet gedragen wordt tijdens een arbitrageproces. “Het is natuurlijk wel fijn om een toga aan te hebben, want dan ben je net een arts in je witte jas. Je bent dan echt in functie voor je gevoel.”
Toch zal Potter een beetje gezonde wedstrijdspanning tijdens een zitting nooit missen. Of de zaak nou met of zonder toga, op kantoor of in de rechtbank is: “Uiteindelijk doe je het altijd voor je cliënt”.
