Sinds #metoo en de daaropvolgende hashtag-movements is het verschil tussen man en vrouw het gesprek van de dag. Volgens Wies Bratby zijn zaken als de gender pay gap logisch verklaarbaar, maar betekent dit niet dat vrouwen daarmee akkoord moeten gaan. Via haar Woman in Negotiation (WIN) programma leert zij vrouwen proactief te onderhandelen over hun carrière en ambieert zij world domination.
Via Zoom (een variant op Skype) zwaait er enthousiast een blonde vrouw naar de camera. Ik maak kennis met Wies Bratby. Zij woont met haar man en dochters in Zurich dus daarom ontmoeten wij elkaar digitaal. Tijdens wat gerommel met het rolluik, met haar haar en meerdere keren verzitten, word ik onderworpen aan een flink vragenvuur. Hierna maakt zij mij meteen uit voor nerd. Gelukkig had ik me ingelezen en wist ik dat Bratby zichzelf ook zo noemt dus kaats ik de nerdbeschuldiging terug. Zij lacht en stelt dat zij het inderdaad een geuzennaam vindt. Later kom ik erachter dat Bratby een pittige intake houdt met eventuele cliënten om onderdeel te worden van het WIN programma. Onderdeel hiervan is de delayed airplane question: heb ik zin om naast jou te zitten als de vlucht uren vertraagd is? Volgens mij ben ik door de ballotage.
Negotiation badasses
“Geld interesseert me geen zak, maar je salaris laat zien how your boss values you.”
Het WIN programma is een 8 weken durende online group coaching bedoeld voor carrièrevrouwen. Bratby leert haar cliënten hun toegevoegde waarde op werk om te zetten in promoties, salarisverhogingen en waardering. Door het geven van negotiation trainingen voor haar eerdere werkgever Education First (EF) kwam zij erachter dat vrouwen nu eenmaal niet zo goed onderhandelen voor eigen rekening. Vrouwen van over de hele wereld bleven na zo’n training altijd hangen met tal van vragen en onzekerheden. Het gevolg is bijvoorbeeld the gender pay gap oftewel dat mannen nog steeds beter betaald worden dan vrouwen voor hetzelfde werk. Hierbij merkt ze op: “Geld interesseert me geen zak, maar je salaris laat zien how your boss values you.” Als zij later bij vrouwen checkte of haar advies had geholpen, hadden zij meestal niet het lef gehad het gesprek aan te gaan. Zij besefte dat er meer moest gebeuren en zo werd WIN geboren met als doel: “I turn them into negotiation badasses.”
Haar programma is gebaseerd op veel theoretisch onderzoek in combinatie met elementen uit de praktijk. Dit is voortgekomen uit haar onderzoekende houding als starter bij de Brauw Blackstone Westbroek en de bij EF aangeleerde ‘hup aanpak-mentaliteit’. EF, oorspronkelijk haar mans bedrijf, was meer een toevalstreffer na de verhuizing van het gezin naar Hong Kong. Het expat leven op de zevenendertigste verdieping maakte haar naar eigen zeggen gillend gek. EF vroeg of zij daar in Hong Kong de Human Resources (HR) afdeling wilde opzetten. In eerste instantie sputterde Bratby tegen: “Ik heb echt wel recruitment events gedaan enzo maar ik heb echt de ballen verstand van HR. Ik ben advocaat.” Zij waagde de sprong in het diepe en uiteindelijk ontsproot dit alles in het WIN programma.
Interne en externe barrières
Maar waarom zijn vrouwen slechter in onderhandelen? Volgens Bratby zijn vrouwen van nature juist goed in onderhandelen, maar doen zij dit niet voor henzelf. De wereldwijde standaard genaamd Harvard Negotiation Method noemt vrouwelijke eigenschappen zoals samenwerking, empathie en communicatie als kernelementen. Echter, vrouwen hebben aangeleerd gekregen om allereerst aan het collectief te denken. In de oertijd was dit noodzakelijk om te overleven. Dit zorgt voor interne barrières wanneer een vrouw zichzelf op nummer één moet zetten.
Daarnaast stelt Bratby dat de buitenwereld ook van vrouwen verwacht dat zij niet buiten het boekje gaan. Zoons en dochters worden vanaf dag één anders behandeld. Zij haalt een studie aan waarin ouders worden gevraagd hun pasgeboren baby’s te omschrijven. Zonen krijgen kwaliteiten zoals onafhankelijk, gecoördineerd, sterk en alert terwijl aan dochters eigenschappen als afhankelijk, lief en zorgzaam worden toegedicht. Kinderen worden vanaf hun geboorte anders behandeld en deze gender stereotype verwachtingen blijven ook bestaan in het werkende leven.
De tactiek
“Als ik iets op mijn voorhoofd laat tatoeëren, is het: everything is negotiable.”
Hetgeen Bratby haar cliënten leert, zijn communicatietechnieken en een manier van denken. “Het gebeurt hier”, zegt zij, terwijl zij met haar vinger op haar slaap wijst. “Uiteindelijk gaat het om de mindset.” Wat iedereen in ieder geval in de oren moet knopen is dat er over alles te onderhandelen valt. “Als ik iets op mijn voorhoofd laat tatoeëren, is het: everything is negotiable.” Volgens Bratby gaat er een rode vlag af bij managers als je niet voor jezelf onderhandelt, want dan zal je het ook niet voor het bedrijf doen. Uiteraard is goed onderzoek doen naar wat de markt betaalt voor jouw rol ontzettend belangrijk. Doe dit grondig want de gedane tijdinvestering betaalt zich altijd terug.
Speciaal voor de vrouwen zegt zij: “Laat je niet afschepen met: je moet jezelf eerst bewijzen.” Waar mannen veelal beoordeeld worden op hun potentieel, moeten vrouwen laten zien wat zij al gedaan hebben. Dat zou niet nodig moeten zijn. Haar wens is dat alle vrouwen voortaan actief hun carrière onderhandelen. Wat zij precies wil? “World domination zeg ik altijd licht grappend maar ik ben eigenlijk bloedserieus.”
